Można w religie nie wierzyć, jednak ma ona w moim mniemaniu pełen zestaw rytuałów, które nakłaniają człowiekowi wierzyć, że jest w nim coś co podnosi każdego dnia. Obecnie jestem poza religią. Jestem często osadzany w opiniach innych, może nie wprost, ale to czy tamto można wyczuć.

Planowanie było dla mnie trudne. Zawsze szukałem schematu, algorytmu dnia, który pozwolił by mi osiągnąć zamierzony sukces. Życie, codzienność, spontaniczność próbowały wkradnąć się do mojego planu, a ja nie wiedziałem co jest bardziej ważne. Można uciec od życia i chcieć skupić się na celu, ale wtedy życie nie przyzna się do nas.

Trudno dać komuś coś bez strachu. Tak, po prostu spontanicznie. Jednak towarzyszy nam strach o lepsze jutro. Wygrywają Ci, którzy tego strachu nie mają. Do czego ten strach prowadzi i czy jest konieczny.

Zazwyczaj poprzez swoje działania dokonuje retrospekcji, i analizy. I może wpadam w pułapkę dostrzegania swoich błędów. Trudno jest wiedzieć co do końca tworzy się dobrze a co źle, w komunikacji, pracy, w naszym zachowaniu. Warto jednak odwrócić kartę i sprawdzić co zrobiło się dobrze, co zasługuje na to, żeby to powtórzyć. Wtedy człowiek staje się...